İstanbul doğumluyum. İlk, orta ve lise öğrenimi İstanbul'da tamamladım. İstanbul Üniversitesi'nde doktora yaptım. Yayımlanmış kitaplarım ve çeşitli yazılarım vardır. Ülkemin, özellikle siyasal, sosyal ve kültürel (din dahil) sorunlarıyla ilgilenir ve bu konulardaki düşüncelerimi, internet aracılığıyla uzanabildiğim yerlere..
Komşunun tenceresinde "taş" kaynıyor, bizim solcular fokurduya "sirtaki" oynuyor.!.. La havle...
29 Ocak '15 23:31ali açıköz
Doğrular Doğru Ama
Merhaba Kerim Bey...Bütün "doğrular" ve "yanlışlar" görecelidir. Yani kişiden kişiye, zamandan zamana değişir. Yani, dünün "yanlış"ı, bugünün "doğrusu" oluyor...Üniversitede ders verirken bir kız öğrencim, ben ders anlatırken, "bacak bacak üstüne atmıştı"; görünce, kendisini uyardım. "Hocam, ne olur sanki?" diye sordu. dersi bıraktım ve "büyüklere saygı" konusun açtım...Şimdi, bacak bacak üstüne atmayı bırakın, büyüklerinin yanında yan gelip yatıyorlar...Benim, "doğru" bildiğim, bacak bacak üstüne atan kızın veya kadının tüttürdüğü sigaranın dumanı gibi havaya uçmuş gitmiş...İşte böyle...Selamlar.
11 Ekim 2019 16:44ABD Yanlışını Kabul Etti...
Bu bloğu yayına verdiğimden 5-6 saat sonra Türk Silahlı Kuvvetleri'nin, Suriye'nin Fırat'ın doğusuna "hava harekatı" ile başlayan "sınır ötesi bir operasyon" yaptığını okudum sosyal medyadan..."Barış Pınarı" adı verilen bu harekatının "zaferle" sonuçlanması, Suriye'nin kuzeyine ve ülkemizin de güneyine gerçekten "barış" getirmesini, "evladım" ile eş tuttuğum tüm MEHMETÇİKLERİMİN gözlerinden öper ve "zaferle taçlanarak" dönmelerini yürekten dilerim...CDENİZKENT
10 Ekim 2019 13:42Savaşın Üzmesi Gerekir Ama…
Merhaba Kerim Bey...Hiçbir savaşa "güle oynaya" gidilmez; mecbur kalındığı için gidilir..."Çanakkale Muharebelerine" arkasından "Kurtuluş Savaşı'na", askerlerimizin "güle oynaya" gittiğini hiç okumadım...Savaşı bırakın, askere giden gençlerin bile, davul-zurna eşliğinde uğurlanması sizi yanıltmasın. Onları uğurlayanların amacı, askere uğurladıkları arkadaşlarının, içlerindeki "ağlamaya ramak kalmış" duygu kabarmalarının taşmasını önlemek içindir...İlave olarak, şunu da söylemeliyim ki, bu duygu kabarmasını önleyen nedenlerden biri de, insanımızın ve askerimizin sahip olduğu "vatan sevgisi" ve de "askerliğin kutsal bir görev olarak bilinmesidir"...Bizim insanlarımızı geneli, "yüreği kabarırken yüzü güler" ve "yüzü gülerken içi kan ağlar" ama bunu hiç belli etmez. Askerlerimiz de böyle...Yeter ki, giriştiğimi savaş haklı nedenlere dayansın. Belki bazıları alınır ama, "şehit olmak" için savaşa gidilmez; savaşa, "vatan ve millet" için gidilir. Asıl olan zaferle geri dönmektir...Selamlar.
08 Ekim 2019 14:09- Toplam blog
- : 907
- Toplam yorum
- : 2394
- Toplam mesaj
- : 64
- Ort. okunma sayısı
- : 1314
- Kayıt tarihi
- : 11.12.07
