Recep İvedik 3

Bu “Recep” karakterine, sıradan bir komedi film kahramanı olarak bakıp geçmenin imkanı yok. Sosyoloji kitapları çarpar bir tarafımızdan da İvedik’ten beter oluruz vallahi. Şaklaban gibi dolaşırız ortalıkta.

Dolaşırız ortalıkta deyince konudan uzaklaşmaya başladığımı fark ettim. Şimdi ortalıkta dolaşan tiplere bir bakın hadi. Sabahtan akşama kadar, alın elinize kağıdı kalemi, çıkın çarşıya, pazara, bağa, bahçeye; otobüse binin, dolmuştan inin, vapur iskele vermeden atlayın falan. Not edin etrafta gördüğünüz Recepleri bir bir.

Biz eskiden kısaca “<ı>maganda” diyorduk. Arkasında “<ı>magandayım ama para bende” yazan az mı BMV, Mercedes var bu memlekette? Bu “maganda” lafının önüne getirmediğimiz kelime kalmadı vallahi: Kent magandası, stadyum magandası, trafik magandası falan... Şimdi bunların cümlesinin tek bir adı var: Recep İvedik.

Tipik yurdum insanı. Bizden biri. İçimizden biri vallahi.

Hiç kızma, celallenme kardeşim. Böyle başa, böyle tarak. Bak senin bile içindeki Recep uyanmadı mı? Hadi hadi itiraf et.

Hayatında bir kez olsun; sigara izmaritini yemyeşil çimlere, ağzındaki balgamı o güzelim Arnavut kaldırımı taşına, araba kullanırken tek elle açtığın sigara paketinin kağıdını TEM’in asfaltına attıysan Recep İvedik’sin. Geçmiş olsun.

Karının giyimi kuşamı söz konusu olduğunda namus(!) abidesi kesilirken, gözün dışarıdaki kadınların orasında burasında ise; sözlünün, nişanlının, kız arkadaşının, kızının, bacının mayo-bikini ile denize girmesine izin vermezken kendin plajlara gidip röntgene yatıyorsan; yani kısaca öküz gibiysen Recep İvedik’sin kardeşim geçmiş olsun.

Sabah işe giderken, yürüyüş yaparken karşından gelen tanışmadığın birine “günaydın” diyemiyorsan; sana gülümseyerek selam veren tanımadığın birine yol ortasında mal gibi bakıyorsan; teşekkür etmekten, rica etmekten, müsaade etmekten acizsen vallahi de billahi de Recep İvedik’sin. Hiç kusura bakma kardeşim.

Dedim ya bu film tutar ağabeyciğim. Hiç ama hiç gözlerinizi kaçırmayın benden. Hepinizin, hepimizin içinde yatan koskoca bir Recep İvedik var. Erkek-kadın, köylü-kentli, doğulu-batılı-güneyli-kuzeyli, okumuşu-cahili, dokturu-avukatı-işçisi-müdürü-amiri-memuru hiç fark etmez. Herkesin içinde bir Recep İvedik var.

Baksana koskoca Türkiye Cumhuriyeti devletinin hükümetinde bakanlık yapan zat-ı muhtereme. Kutsal meclisin çatısı altında, koskoca genel kurul salonunda, yaka-paça bir yanda “gel ulan buraya” nidalarıyla adam dövmeye kalktı.

Hepimiz Recep İvedik’iz vesselam.

*Konuyla ilgili diğer yazılarımdan:

Çeşme-Ilıca Plajı - Deve Güreşi Müsabakaları

Tatil Yörelerinin Kaçamak Bakışlı Uydu Alıcıları

Üç Tarafı Denizlerle, Her Tarafı Öküzlerle Çevrili Güzel Ülkem

Hayvansever(!) Magandalar

Magandayım Ama Para Bende